Dennis
Een week na het incident ging ik de 1ste keer de poort uit met onze voorgangers. Ik zou samen met de Luitenant in de bushmaster meerijden, achterop en bovenluiks.
Voor de eenheid de eerste rit na het IED incident. Het zou een rustig ritje rondom Tarin Kowt (TK) worden. Na een bevelsuitgifte de poort uit. Bovenluiks had ik een prima uitzicht over de colonne en de omgeving. Eerste ritje alles scherp in de gaten houdend, alles verliep prima. Door TK center om achter TK af te buigen richting west.
Ik stond achterwaarts in het voertuig en ineens voelde ik het voertuig naar de zijkant glijden. Tegelijkertijd hoorde ik commotie in de cabine. Instinctief wist ik wat er ging gebeuren. Terwijl het voertuig van de weg gleed en kantelde liet ik me in het voertuig vallen.
Toen we stil lagen keek ik om me heen om te kijken of iedereen oké was. Alle inzittende reageerde exact het zelfde. Hoe gaat het met mijn maten. Ik miste 1 man. Even was ik bang dat hij onder het voertuig lag. Heel kort maar want toen ik naar mijn voeten keek, zag ik dat hij onder me lag. Het enige wat ik zag was zijn hoofd in het troebele water happend naar adem. Ik schreeuwde hem toe of alles oké was. Het was de tolk. Hij reageerde goed maar leek klem te zitten. Toen ik hem overeind wilde trekken bleek dat ik op hem stond. De blik in zijn ogen op dat moment was onbeschrijfelijk. Toen we eenmaal uit het voertuig waren kon ik alleen maar lachen.
Het was domme pech op een klote locatie. Materiële schade aan het voertuig, chauffeur met een deuk in zijn ego maar de tolk een zwemdiploma rijker. Het voertuig was door de locatie moeilijk te bergen. Het werd een lange dag op locatie wachtend op ondersteuning vanuit Kamp Holland in de vorm van de QRF Quik Reaction Force versterkt met een Leopard bergingstank.
De aanwezige genie (69G!) haalde alle explosieven uit het voertuig. Blijkbaar was bij 1 van de handgranaten de pin gebroken bij de schuiver. Toch geluk gehad. Als die afgegaan was...
69G bracht het projectiel gecontroleerd, buiten het voertuig, tot ontploffing.
De QRF kwam ons versterken in de beveiliging van onze perimeter(omgeving). We waren door de omgeving niet in ons voordeel en hoe langer we er zaten hoe groter de dreiging werd.
De bergingstank Deed zijn trucje en uiteindelijk stond het voertuig weer op 4 wielen.
Return to base (RTB). Terug op het kamp nog even debriefen met een dikke cola en naar de kamer (fab). Ik bleef maar grinniken om het smoelwerk van die tolk half onder water. Op de kamer gelijk de laptop aan en MSN aanslingeren.
Mariska was uiteraard online, een kort hallo en gelijk stuur ik haar de foto van het voertuig op zijn kant in de sloot. Ik moest haar natuurlijk vertellen wat er gebeurt was.
Op de foto lag ik naast de chauffeur op de grond voor het voertuig.
De verbinding verbrak. Kut... Dan eerst maar douchen en eten. Vertel het straks wel...