Stop, hou op. Ik vind het niet meer leuk.
Dat is wat mijn hart schreeuwt. Mijn gezin verdient meer, mijn vent verdient meer, ik verdien meer. En zo stopt het lijstje niet…
Ik zie om heen mensen genoeg die strijden tegen hun eigen monster en nee, ze zijn echt niet van plan om te verliezen…..
Helaas lukt het niet iedereen om te blijven staan en ook die verdienen respect.
Op pagina’s om me heen zie ik nog steeds uitspraken voorbij komen van maar 2% komt beschadigd terug. Met alle liefde zou ik een recent 2015/16/17 onderzoek ontvangen waarin dit cijfer hard naar voren komt.
Mensen weg zetten als geldwolven of claimcultuur omdat ze een stuk schadeloosgesteld worden of ondersteuning krijgen, vind ik gewoonweg schandalig.
Oordelen en alles over 1 kam scheren is ten alle tijden fout.
Zoals ik begin met, ik verdien meer is niet gericht op geld. Mijn schade en de schade bij mijn gezin is met geen miljoen recht te trekken.
Maar ik verdien wel erkenning en mijn gezin ook en ben niet van plan om ons door wie dan ook weg te laten zetten als geldwolven/ zeikerds omdat wij 252,- euro ontvangen aan een MIP (militair invaliditeit pensioen) per maand.
Wij hebben 8 jaar gevochten en staan nog steeds. Ik heb mensen in mijn omgeving die vechten al 20 jaar en staan nog steeds. Ik ken tweede generatie die voor altijd beschadigd zijn maar ook die staan nog steeds.
Het laatste decennia komt er een vorm van schadeloosheidstelling of voorzieningen de kant op van de veteraan en hun families. En vraag het aan de burgers die vinden het over het algemeen terecht.
Maar helaas, het vuren gebeurd te vaak van binnen uit. Want als je het dus niet 1-2-3 redt na je uitzending blijf je een watje, zeikerd of geldwolf.
Shitttt wat zijn die mensen kortzichtig, maar wens ze alle goeds en wijsheid toe.
Mariska uit
Hieronder een onderzoek wat nog gaande is bij Prismo