Dennis
We zijn inmiddels al ruim 8 jaar na de uitzending. Terugkijkend op die jaren is er ontzettend veel gebeurd. Wat me zelf het meeste raakt is het effect die het uiteindelijk heeft gehad op mijn gezin en directe omgeving.
De, spreekwoordelijke, klappen die ze hebben moeten opvangen. Mijn kinderen zijn op bepaald moment voor mij de aanleiding geweest om de knop om te krijgen en serieus de stap naar hulpverlening te maken. Het moment dat je jongste uit angst voor zijn vader gillend het huis uit rent omdat ik weer voor de zoveelste keer verbaal door het lint gaat scheurt je hart in stukken. Die blik in zijn ogen op dat moment is mijn ultimate low en staat op mijn netvlies gebrand. De tijd dat mijn kinderen slachtoffer zijn van mijn uitzending stopt.
Ik ben niet verantwoordelijk voor hoe ik terug gekomen ben maar wel voor mijn acties in de jaren daarna.
Klimmen uit een dal lukt niet alleen. Komt vanzelf wel goed is een fabeltje waar je alleen zelf in geloofd. Een psycholoog luistert en reikt handvatten waarmee je weer voorwaarts moet. Voor mij is dit een belangrijk deel voor de klim uit het dal. Er is een goeie klik tussen mijn psycholoog en mij. Zonder die klik is het, naar mijn mening, een kansloze missie.
Mijn grootste held en belangrijkste hulpmiddel in de klim ben ik mee getrouwd. Zonder haar zag alles er nu heel anders uit. Ik heb het in eerdere stukjes ook al benoemd maar kan het niet vaak genoeg roepen.
Ik vermoed dat onze omgeving nog niet een klein beetje beseft hoe ze de afgelopen jaren heeft moeten buffelen om het gezin bijeen te houden. Ze heeft me tijd gegeven wanneer ik die nodig had maar ook een schop onder mijn reet als het nodig was.
Nu komen we eigenlijk bij de kern van dit verhaal.
Alle respect gaat altijd uit naar de uitgezonden militair. Iets waarvoor ik dankbaar ben en me iedere keer weer raakt maar waar mijn absolute respect naar uitgaat is het opperhoofd thuis. Niet alleen in mijn huis maar ook bij oud collega's. De partner of ouders is het grootste vangnet dat defensie bezit. De 1ste sensor. Bereidt om te vechten wanneer het de veteraan niet meer lukt.
Wat mij betreft een zwaar onderschatte groep. Partners van, kinderen en ouders van,
RESPECT!!!
...en bedankt...