Mariska
Dennis was inmiddels aan het werk voor een burgerbedrijf.
Een verhuizing vanuit het hoge noorden naar het zuiden (mijn Brabant) stond in de planning. Het ging allemaal erg snel, huis verkocht/ huis gekocht, kinderen naar een nieuwe school etcetera.
Blik op oneindig en alles weer op de rit zetten zodat ik de ruimte had om een baan te zoeken. De meiden vonden het moeilijk om hier te wennen. Vooral de oudste, die ging naar de middelbare school. Dennis was fanatiek aan zijn nieuwe baan begonnen en had daar steeds meer zijn blik op. Thuis zijn vond hij maar ingewikkeld en druk.
In de eerste maand werden wij door de buren mee gesleept naar een activiteit in ons dorp. Hier werd ik blij van, Dennis dronk een biertje en ontspande. Het was een klein WAUW momentje maar daarna dook hij alleen maar verder in zijn werk. Iedere keer voor periodes naar het buitenland. Van een week tot maanden. Ik was het gewend maar het was niet wat me beloofd was......
Op den duur kreeg ik, na een tijdje in een grandcafe te hebben gewerkt in een bejaarden tehuis, een mooie kans om als leidinggevende op de vloer aan de slag te gaan bij een verzorgingstehuis. Dit was mijn kans en die ging ik grijpen.
Intussen was de spanning in huis vaak hoog en had Dennis inmiddels contact met een maatschappelijk werkster. We waren begonnen aan een verbouwing maar daar liep Dennis keer op keer op vast. Te veel chaos in zijn hoofd en daardoor geen overzicht. En ik, ik kreeg hem niet geremd. Gaf toe aan zijn ideeën want als ik dat niet deed was hij niet erg prettig om mee samen te leven.
Hij moest bezig zijn. Sleutelen, slopen, werken gewoon iets. Ons huis is verandert in een bouwval.
Ik wist wat ik wilde, die baan punt. Het was nu mijn tijd. Overleg met Dennis, geroepen, geschreeuwd en zag in zijn ogen dat hij niks liever voor mij wilde, hij ging het doen, meer thuis zijn en meer verantwoording pakken. Ik had beter moeten weten. Hij kon het gewoon weg niet.........
De momenten dat hij thuis was probeerde we te vullen met leuke dingen maar de zin om iets te ondernemen werd langzaam aan minder omdat het moeizaam ging, en het huis werd een blok aan ons been......