Anoniem
'Ik ga naar een ver land, het is maar voor even', zei hij tegen haar, de liefde van haar leven.
'Ik ben daar met een goed doel voor ogen, ik ben er zo weer', zei hij "goedmakend" tegen haar, keer op keer.
'Dit is waar ik voor heb getraind, dit is waar ik het voor doe'. Ze staat volledig achter hem, ook al maakt zoveel alleen doen haar soms zo moe.
'Dit is waar ik van hou, dit is mijn doel, zei hij tegen haar. Ze begrijpt zijn gevoel.
'Met mijn "brothers in arms", sta ik daar met trots', zei hij tegen haar. Hij is haar rots.
'Ik zal je steunen, ondanks dat ik het moeilijk vind', zei zij tegen hem terwijl ze huilde als een kind.
'Ik zal op je wachten, en je met open armen ontvangen', zei zij tegen hem, met al haar verlangen.
'Ik ga naar een ver land, het is maar voor even', zei jij tegen mij, DE LIEFDE VAN MIJN LEVEN.
Met een gevoel van trots, waar mijn man voor staat, heb ik dit gedicht geschreven. Hij is mijn rots in de branding, de man waar ik verliefd op werd, en nog steeds ben!
Hij is de vader van mijn kinderen. Hij is, de liefde van mijn leven.
