Mariska
Thuis had ik het geluk dat een vriendin die zelf uit een militair gezin komt, tijdelijke woonruimte nodig had. Aangezien ze niet de eerste was maar ook niet de laatste die tijdelijk bij ons in huis heeft gewoond….. Was dit voor mij en ook voor de kinderen erg fijn net twee handen en ogen meer. En een uitlaatklep voor mij, even midden in de nacht je verhaal kwijt kunnen is toch stiekem wel erg fijn. Daarbij liet ik haar, en zei mij, Mijn ochtendritueel computer aan en even de telegraaf checken. Die zijn het snelst met nieuws van defensie, en dit deed ik voor dat ik naar bed ging ook. Schijnzekerheid er staat niks over afganistan dus het is goed!!
Ook maakte we veel lol en plezier met mekaar waardoor er toch vaker een ontspannen sfeer heerste in huis, ook mijn lieve buurtjes aan 1 kant die totaal geen ervaring met defensie hadden bleken een fantastisch vangnet voor mij, maar ook voor de meiden die samen met hun zoons ( zoals Dennis ze noemde pisvlek en kotskop, dit stond uiteindelijk op een badmat die hij van hun cadeau heeft gekregen om mee te nemen naar afganistan )van de zelfde leeftijd uren konden praten. Ook die jongens vonden het spannend dat de buurman weg was.
Daarbuiten had ik nog een lieve vriendin die te pas en onpas aan kwam waaien. Heerlijk even kletsen over van alles. Ook kwam er regelmatig een vriend over de vloer van mij en Dennis,hier werden vooral ook de kinderen erg blij van, een man over de vloer die stoeide en net even anders met ze omging meer zoals papa. Ook de buurman was hier erg belangrijk in.
In de dagelijkse beslommering komt de familie niet echt in voor, omdat daar het contact toch beperkt mee was die woonde minimaal op 250 km afstand.
De partners van de eenheid die krijgen nog een apart stukje 
?
Bij deze thanx lieve mensen het heeft me door de uitzending getild