Dennis
Mariska vroeg of ik ook een stukje op deze pagina wil schrijven. De afgelopen 8 jaar hoor ik regelmatig “schrijf het van je af” en ik krijg geen letter op papier. Ik lees boeken van oud collega’s die hun verhaal op een mooie en waardige manier op papier hebben gezet maar zodra ik moet schrijven hoe ik de afgelopen jaren heb ervaren krijg ik geen letter op papier. Wat moet ik schrijven? Hoe ik de uitzending heb ervaren? Waarom. Een enkeling onder de lezer was erbij of heeft een idee waar ik het over heb. De grote verhalen bewaar ik ook niet voor de kroeg. Gaat niet want ik ben niet gezellig in de kroeg en als je denk dat ik het wel ben scan ik ieder persoon, iedere hoek en weet ik iedere uitgang en veilige locatie. Ik zie een ruzie eerder als ieder ander. Ik wil zicht op de uitgang en met mijn rug tegen de muur. Mij laat je niet zomaar schrikken. Lukt het je wel en loop je lachend weg heb je mazzel. De kans is groter dat ik direct uithaal. Ik heb al een vooroordeel als ik een naam hoor en als de zon verkeerd staat heb ik al een hekel aan je. Soms of vaak maar meestal niet. Snap je? Zo makkelijk ben ik in de omgang. Maar geloof me, 99% kans dat ik eigenlijk geen hekel aan je heb. Tenzij….
? Zodra ik niet hoef te denken begint het te malen. Dat is zeg maar zodra je op je werk in de auto stapt naar huis. Thuis ben ik vaak een gefossileerd lichaam van 37graden met een IPad in mijn handen. Ik doe mijn best om gezellig te doen tijdens bezoek aan familie of vrienden. Ik ga er zeker niet met tegenzin naar toe maar ben vanaf binnenkomst gefocust op gezelligheid. Even terug naar die kroeg. Hoe gezellig denk je dat ik ben als een van de kinderen een diploma krijgt? In de massa van ouders 1 bonk spanning en tijdens de uitreiking zelf een emotioneel drama. Waar ik naar toe wil met dit, ineens toch wel lang, verhaal is dit. Stel je eens voor dat diegene die naast je ligt zou zijn zoals ik. Hoelang hou je dat vol? Als je een vader hebt die zo is. Hoelang blijf je dan nog papa zeggen? Ik heb geluk. Mijn gezin heeft me altijd gesteund en ondersteund. Opgevangen en gedragen. Vele hebben dat niet. Daarom zijn mijn vrouw en mijn kinderen de echte helden van mijn uitzending. Daarom steun ik Mariska met deze pagina. Daarom ga ik toch ook maar af en toe een stukje plaatsen. Omdat zij haar erkenning van mijn uitzending verdient.
X