Dennis
Het eerste contact met een beschadigde veteraan ontstond via Facebook. Mariska zag een schilderij, gemaakt door Jos Gelissen, veteraan, die veel indruk maakte. Waarom weet ik niet maar ik moest de man een mail sturen om hem te zeggen wat ik van het werk vond en of hij bereid was om voor mij een doek te maken. Vrij snel ontstond er mailcontact waarin ik ook aangaf tegen bepaalde zaken aan te lopen na de uitzending.
Jos had enkele jaren geleden meegewerkt aan een documentaire over zijn uitzending en de periode er na. Mariska en ik hebben de documentaire opgezocht op YouTube en samen gingen we er voor zitten. In de 1ste paar minuten was een interview met Jos te zien waarin hij de punten aanhaalde waar hij onder andere tegenaan liep in zijn periode na de uitzending. Mijn mond viel open.
Ik zei tegen Mariska " die vent denkt dat ik hartstikke gek ben, waar hij tegenaan liep heb ik hem ook gemaild". Nogmaals de docu was al enkele jaren oud. Ik was er van overtuigd dat Jos zou denken dat ik een copycat was van zijn ervaringen. Totaal onwetend van mijn kant dat veel veteranen, ongeacht periode of uitzendgebied, veelal de zelfde problemen ervaren. Die reageert nooit meer zei ik.
De documentaire was zeer indrukwekkend en gaf ons enigszins een beeld van datgeen wat hem was overkomen. Echter het zat me niet lekker... Dus Jos laat op de avond nog een voorzichtig mailtje gestuurd.
...Hallo Jos, heb je mijn laatste mailtje ontvangen....
Volgende ochtend vroeg stond de reactie al in de mail. Tuurlijk had hij mijn mail ontvangen en in zijn antwoord kwam hij al met vragen en suggesties.
Na het toesturen van foto's en inbreng van mijn kant kwam Jos met zijn compositie.
Daar werd ik al stil van. Jos, vuren vrij en leef je uit.
Er ging een periode overheen maar uiteindelijk kwam de mail. Hij is klaar.
Zo snel mogelijk samen richting Jos om het doek op te halen.
Na een hartelijk onthaal bij de voordeur liet hij het doek gelijk zien. Echt ongelofelijk hoe hij het voor elkaar krijgt. De details zijn prachtig en overtreft iedere fantasie die ik had. We hebben nog een tijdje bij Jos gezeten om wat te praten en over het doek maar ook over de zaken na een uitzending als je niet oké terug komt.
Ik ben bij Jos niet alleen naar buiten gelopen met een pracht doek. Ook het gesprek heeft, misschien zonder dat Jos het weet, voor mij grote waarde.
Kort na het bezoek aan Jos maakte ik kennis met nog een veteraan...
Wordt vervolgd...