Mariska
En dan is hij weer de poort uit.... kijk je uit schat!! Spreek je wel weer truste ivj...
Mijn vader was medic bij de luchtmacht en ten tijde van deze uitzending helaas al overleden. Ik zelf ben enigzins bijgelovig en vroeg mijn vader in gedachte keer op keer met Dennis mee te gaan, als engeltje op zijn schouder.
Pap, ik red me wel. Pas jij maar op Dennis want ik kan ook hem nog niet missen. Ik geloof dat mijn vader zijn werk gedaan heeft, keer op keer. Thanx pap.
Ook deze trip...
Thuis had ik een vervelend onderbuik gevoel die ik tijdens de uitzending nog niet echt eerder had. De dag daarna, stom toevallig, een telefoontje van een vriendin van een militair. Ik maak me zorgen maris..... Komt goed meis, echt waar,nog ff vol houden. In augustus zijn ze allemaal weer thuis. Dit telefoongesprek voerde ik in mijn keuken waar op dat moment een vriendin van mij stond. Ze keek me aan en na dat ik ophing zei ze meteen, Maris je maakt je zorgen, je bent bang.
....dat gevoel had me die ochtend gegrepen. Ook voor haar was dit nieuw, ik ben namelijk niet bang, zelfs niet voor de duivel. Maar ze had gelijk, voorgevoel!! Nee toch....
En door.....geen nieuws goed nieuws. Zullen we het dan maar even over de politiek hebben, koffie en thee werdt gezet en de dag gevuld.