Mariska
Wij hadden afgesproken met onze oppas uit Duitsland. Door de jaren heen nog een aantal keer gezien en langs de zijlijn, via facebook, af en toe gekeken hoe het met haar ging en waar ze verbleef op de wereld. Want echt rust in je lichaam krijg je niet meer als je als dochter van militair de verhuizingen niet meer op 2 handen kan tellen.
Dit was 1 van de jongeren uit Zeven (Seedorf) die de stap naar defensie heeft gemaakt. Een heerlijke pittige tante met een klein hartje.
Laatst was ik voor het eerst in mijn leven in het Binnenhof en aangezien mijn interesse in de politiek groot is keek ik mijn ogen uit. Ook de omgeving van het binnenhof had mijn aandacht. Gezellige terrasjes en kroegjes. Onze vriendin woont tegenwoordig in Den Haag stelde voor om in 1 van die kroegjes weer eens af te spreken. In mijn spontaniteit zei ik, ja gezellig!
Foutje dus... Even niet rekening houdend met Dennis en daarbij de stommiteit om pas op het laatste moment te melden dat we niet bij de vriendin thuis hadden afgesproken maar in een kroeg... Dit leverde bij hem intern veel stress op. Een kroeg in centrum Den Haag op Vrijdagavond... Hij had te weinig tijd gehad om zich hierop voor te bereiden. Mijn fout maar ook ik ben maar mens. (2 jaar geleden waren we waarschijnlijk niet gegaan, door de stress wat het te weeg brengt)
In de auto ben ik maar stil gebleven in de hoop dat hij iets van rust vond en heb nog stiekem even de vriendin ge-appt of ze wel een tafeltje met zicht op de uitgang kon regelen met iets van een muur achter Dennis zijn rug. Ze is zelf Veteraan en had gelukkig geen verdere uitleg nodig. Was dit anders geweest had ik dit ook niet zo makkelijk ge-appt
App terug, verwarmd terras en lekker rustig, dus check. "Dennis, ze zit op een terras waar het rustig is". In de hoop dat het hem wat zou kalmeren.
Uiteindelijke hebben we een super gezellige avond gehad waar de gesprekken van het een in het ander overgingen, maar waar ook een schrik reactie van Dennis was op een onverwachts geluid. Daarbij gelijk een blik van begrip van vriendin naar mij, en woorden naar Dennis dat ze het begrijpt en herkend.
Sorry schat volgende keer denk ik er echt aan. X