Mariska
Dennis en ik = Wij,
Even heel zoet sappig en geloof me dat ben ik niet vaak.
Dennis is mijn grote liefde. Hij was de hand die ik vast mocht pakken toen ik bijna viel. Hij was de gene die zei "pak vast, ik laat je echt niet vallen". Wat ben ik nog steeds blij na 14 jaar dat ik het gedaan heb.
In 2008 is die rol 100% gedraaid en hield ik zijn hand vast. Ik heb er aan getrokken maar meer als dat heb ik hem laten voelen dat ik niet los zou laten.
Dat was in alles zijn grote angst. Alleen achter blijven op de bank terwijl ik op het zelfde moment net zo bang was om hem verder kwijt te raken. Door de jaren heen heb ik me gerealiseerd dat de Dennis die ik kon er niet meer is, maar er is wel een Dennis versie 2.0 waar ik misschien stiekem nog wel meer van hou. Hij heeft gevochten en vecht nog steeds voor wat hij waard is.
Nog steeds elke avond gaat zijn arm om me heen om juist mijn spoken buiten te houden. Hoe hij zich ook voelt! ik weet, hij is er ook voor mij.